چرخدنده وسیلهای است برای انتقال توان دورانی از یک محور به محور دیگر که طی آن مقدار گشتاور و یا سرعت دورانی و یا جهت چرخش و یا راستای محوری میتواند تغییر کند. تسمه و زنجیر نیز همین کار را می کنند اما با کیفیتی متفاوت.
داخلیترین قسمت چرخدنده توپی میباشد که به محور محرک متصل میباشد. در بیرون این قسمت جان چرخدنده قرار گرفتهاست. بیرونیترین قسمت در جهت شعاعی، محیط چرخدنده میباشد که دندانههای چرخدنده در این قسمت قرار میگیرند. این بخش از چرخدنده منبع اصلی ایجاد صدا میباشد.
مهمترین اصطلاحاتی که در طراحی چرخدنده بکار میروند عبارتاند از:
مدول:نسبت قطر دایره گام به تعداد دندانه ها.دیمانسیون آن طول می باشد و میلی متر واحد کمیت آن معمولاً است.مطابق اصول:دو چرخدنده در گیر باید “هم مدول” باشند تا جفت شوند.
دایره گام: دایرهای فرضی که تمامیمحاسبات بر اساس آن انجام میگیرد. دایره گام دو چرخدنده درگیر بر هم مماس میباشند.
گام محیطی: طول کمانی از دایره گام که بین دو نقطه متناظر از دو دندانه مجاور قرار گرفتهاست.
ارتفاع سردنده: فاصله بین بالای دندانه تا دایره گام.
ارتفاع تهدنده: فاصله بین ته دندانه تا دایره گام.
لقی محیطی: مقداری که فضای خالی بین دو دندانه یک چرخدنده از ضخامت دندانههای چرخدنده درگیر با آن در امتداد دایره گام بیشتر است.
چرخدندهها بر اساس وضعیت قرارگیری محورهای دو چرخدنده درگیر نسبت به هم به دو گروه اصلی تقسیم میشوند:
چرخدندههای با محورهای موازی
چرخدندههای با محورهای غیرموازی
سادهترین و پرکاربردترین نوع چرخدندهاست. هر چرخ دنده شامل دیسکی است که دندانههای آن بصورت شعاعی قرار گرفتهاند و محور هر دو دنده میبایست موازی هم باشد.
هیچ نظری برای این محصول نوشته نشده است.